Flame Retardants, Fyrol PNX

Hulpmaterialen spelen een cruciale rol bij de productie van rubber, plastic en andere productieprocessen, bieden essentiële ondersteuning en verbeteren de prestaties, efficiëntie en kosteneffectiviteit van primaire materialen. Deze materialen zijn niet de hoofdcomponenten van een product, maar zijn van cruciaal belang voor het wijzigen van eigenschappen, het verbeteren van de verwerkingsefficiëntie en het waarborgen van de kwaliteit van het eindproduct. In industrieën zoals rubber, plastic, coatings en lijmen worden hulpmaterialen gebruikt om te helpen bij de formulering, verwerking en prestatie-optimalisatie.

Belangrijkste categorieën hulpmaterialen
Weekmakers:

Weekmakers zijn stoffen die aan materialen als rubber en kunststoffen worden toegevoegd om de flexibiliteit, verwerkbaarheid en verwerkbaarheid ervan te vergroten. Door de viscositeit te verminderen en de vloei-eigenschappen van polymeren te verbeteren, maken weekmakers het materiaal gemakkelijker in verschillende vormen te gieten of te extruderen.
Gemeenschappelijke weekmakers:
Ftalaten: Veel gebruikt in flexibele PVC-toepassingen.
Adipaten: Gebruikt in producten die een lage vluchtigheid en hoge thermische stabiliteit vereisen.
Citraatesters: Gebruikt in medische en voedselveilige producten voor veiligere formuleringen.
Vulstoffen:

Vulstoffen zijn materialen die aan rubber, kunststoffen en andere verbindingen worden toegevoegd om hun fysieke eigenschappen te wijzigen, de verwerkbaarheid te verbeteren en de kosten te verlagen. Vulstoffen kunnen de sterkte, hardheid, duurzaamheid en andere kenmerken van het eindproduct verbeteren.
Veel voorkomende vulstoffen:
Carbon Black: Gebruikt in banden en rubberproducten voor versterking en UV-bestendigheid.
Calciumcarbonaat: Verhoogt het volume en verbetert de mechanische eigenschappen van kunststoffen en rubber.
Silica: Vaak gebruikt in banden om de rolweerstand te verminderen en het brandstofverbruik te verbeteren.
Uithardingsmiddelen en vulcaniseermiddelen:

Uithardingsmiddelen of vulkanisatiemiddelen zijn chemicaliën die tijdens het productieproces aan rubberverbindingen worden toegevoegd om chemische verknoping te bevorderen, waardoor het rubber wordt omgezet in een duurzamer, elastischer en hittebestendiger materiaal.
Zwavel is het meest voorkomende vulkaniseermiddel voor natuurlijk rubber.
Peroxide-uithardingsmiddelen worden gebruikt voor bepaalde synthetische rubbers die meer hittebestendige eigenschappen vereisen.
Andere vulkaniseermiddelen zijn onder meer zinkoxide, magnesiumoxide en versnellers om het vulkanisatieproces te versnellen en de verknopingsreactie onder controle te houden.
Stabilisatoren:

Stabilisatoren worden gebruikt om materialen te beschermen tegen afbraak tijdens verwerking of langdurige blootstelling aan omgevingscondities zoals UV-licht, hitte en zuurstof. Ze helpen de integriteit, kleur en prestaties van het product te behouden.
Gemeenschappelijke stabilisatoren:
Antioxidanten: Voorkomen de oxidatie van rubber en kunststoffen, waardoor de weerstand tegen veroudering wordt verbeterd.
Antiozonanten: Bescherm rubberproducten tegen aantasting van de ozonlaag, vooral bij buitentoepassingen.
UV-stabilisatoren: Gebruikt in buitentoepassingen, zoals in auto-onderdelen en bouwmaterialen, om door UV veroorzaakte degradatie te voorkomen.
Smeermiddelen:

Smeermiddelen worden tijdens de verwerkingsfase gebruikt om wrijving te verminderen en de vloei-eigenschappen van rubber- of kunststofverbindingen te verbeteren, waardoor ze gemakkelijker te hanteren zijn bij extrusie-, vorm- of injectieprocessen.
Verwerkingsoliën: Deze smeermiddelen worden toegevoegd om de verwerking van rubber te vergemakkelijken, zoals aromatische oliën of naftenische oliën, die de viscositeit kunnen verminderen en de verwerkbaarheid van het materiaal kunnen verbeteren.
Interne smeermiddelen: Deze omvatten middelen zoals stearinezuur en vetzuren, die worden toegevoegd om kleven te voorkomen en de verwerkingsefficiëntie van het materiaal te verbeteren.
Pigmenten en kleurstoffen:

Pigmenten en kleurstoffen worden gebruikt om kleur toe te voegen aan rubber, kunststoffen en andere materialen. Ze helpen de esthetische aantrekkingskracht van het product te vergroten en zijn essentieel voor branding, productdifferentiatie en zichtbaarheid.
Organische pigmenten: bieden levendige, duurzame kleuren voor toepassingen zoals consumentengoederen en auto-onderdelen.
Anorganische pigmenten: zorgen voor duurzaamheid en stabiliteit, gebruikt in industriële en buitentoepassingen, zoals in bouwmaterialen en autocoatings.
Vlamvertragers:

Vlamvertragers zijn chemicaliën die aan materialen worden toegevoegd om de ontvlambaarheid ervan te verminderen of het begin van de verbranding te vertragen. Ze zijn van cruciaal belang voor het verbeteren van de veiligheid van rubber, kunststoffen, textiel en coatings die worden gebruikt in industrieën waar brandveiligheid van cruciaal belang is.
Gehalogeneerde vlamvertragers: Bieden efficiënte brandwerendheid, maar kunnen milieuproblemen opleveren.
Niet-gehalogeneerde vlamvertragers: dit zijn nieuwere, milieuvriendelijkere opties die worden gebruikt in elektrische kabels, bouwmaterialen en autotoepassingen.